Gazetelerde okumuşsunuzdur Fazıl Say'ın arabesk müzik hakkındaki "yavşak" ana temalı goruslerini. Bu adamcağız ya da kendisine herkesten çok yakıştırdığı tabirle "dahi" adamcağız durup durup birşeylere sarıyordu twitter da. Yine bir gün twitter da durup dururken arabesk müziği batırdı da batırdı.Tabii bu arada insanlardan da olumlu olumsuz yanıtlar geliyor olmalı ki kendisine, bir de onlara laf yetiştiriyordu. Aslında arabesk muzigi batırmanın ötesinde sanırım savunduğu şey topluma dayatılan kısır müzik anlayışıydı.(Sanırım diyorum çünkü fikirlerini ifade etmekte zorlanan birisi bence. Dolayısıyla anlamak da zor oluyor.)
Özünde fikirlerinin doğru oldugunu düşünüyorum.Yani verilenin alındıgı bir düzende topluma daha iyi muzik verilse eger dinleyenler de belki daha farklı seçimlerde bulunabilir. Neyse işin bu kısmı son derece tartışmaya açık ve göreceli.
Ve bir gün benim bu destekliğim fikire paralel birşeyler yazmıştı. Ben de kendisine cevaben aynen şunları yazdım.
" haklsınız, satan şey çalınıyor ve çalındıkça dikte ettiriliyor, satılıyor.Kısırdöngü bu.Bunu dinleyenlerin kırması daha zor.
Ama üretenin veya satanın kırması bir nebze daha kolay. Kerem Gorsev hergün bir sürü parça paylaşıyor burda.Bu şeklde bile jazz ı sevdirebilir.Yani diyecegim şu; öfkenize biraz daha hakim olsanız aslında,üslubunzu biraz yumusatsanız fikirlerinizin dogrulugu daha çok anlaşılır bence"
Benim yorumlarımın üzerinde kendisi beni hamaset yapmakla suçladı. Sanırım Kerem Görsev'i örnek gösterdiğim için. Oysa ben onun fikirlerine katılıyordum ama bunu ifade şeklini eleştiriyordum. Ama sevgili dahi, bunun üzerine beni listesinden çıkarttı.
Komik değil mi? Yani herhangi bir saygısızlık ya da hakaret içermediği halde başkasının fikirlerine tahammül edemeyen bir sanatçıdan söz ediyoruz. Sanatçılar fikirlere açık olmazlar mıydı? Sanatçılar farklı dokulardan beslenmezler miydi?
Bir insanın eserlerine saygı duymamız onun görüşlerine ya da kişiliğine saygı duyacagımız anlamına gelmiyor. Açıkçası Fazıl Say ın insan tarafı benim için pek bir şey ifade etmiyor artık. O sadece piyanonun başında çalsın. Mümkünse hiç konuşmasın.
Zaten bu olaydan kısa bir süre sonra da Cuneyt Ozdemir'le anlamsız bir tartısmaya girdi. "Girdiler" demiyorum çünkü Fazıl Say kendi kendine tartışan birisi bence. Cuneyt Ozdemir de yine kendisine ne hakaret etti ne de saygısızlık etti. Ve birden bire, bir kaç öncesinde Cuneyt Ozdemir'i öve öve bitiremeyen adam tıpkı bir çocuk gibi Cüneyt Özdemir için söylediklerimi geri alıyorum dedi.
Sanatcıyı önemli kılan eserleridir ama insanı insan yapan unsurlar çok farklıdır ve bir bütündür aslında. Herkesin sanatcı olamadıgı gibi her sanatcının da iyi insan olmadıgı açıktır.
Cuneyt Ozdemir'in Fazıl Say'la arasında geçenleri anlattığı ve çok güzel yorumladığı yazısını buradan okuyabilirsiniz.
Sevgiler,
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder