Yine bir kitaptan bahsetmek istiyorum. Aslında niyetim kitabın methiyesini yazmak falan degil. Gerçi Ahmet Ümit'in İstanbul Hatırası gerçekten çok güzel bir roman. Özellikle tarih ve kısmen polisiye severler için bir solukta bitirilecek cinsten bir kitap. Bir seri cinayet vakasını İstanbul'un tarihiyle harmanlayıp anlatmış Ahmet Ümit.
Kitabı okurken İstanbul ve İstanbul'daki tarihi eserlerle ilgili çok ilginç bilgiler öğrendim. Kadıköy'e Körler Ülkesi dendiğini, Çemberlitaş'daki Dikilitaş'ın aslında Romalılar zamanında Mısır'dan getirtildiği ni,Roma döneminden kalma Yerebatan Sarnıcı'nın ancak 1987 yılında bakım onarımdan geçirildiğini ve bunun gibi daha bir sürü bilgiyi bu kitapta öğrendim. İşin ilginç yanı, kitabı okurken 11 yıldır İstanbul'da yaşadığımı düşünüp kim bilir kaç kez bu adı geçen yerlerde bulundugumu fark ettim. Ama hiç bir zaman tarihini bu derece öğrenememiştim.Düşünsenize, Ayasofya'nın son görkemli hali aslında 3. kez inşaasından sonra ortaya çıkıyor.Son hali de imparator Jüstinyen tarafından yaptırılmış.(Tabii Fatih Sulan Mehmet tarafından camiye dönüştürülmeden önce)
Şimdi oturup kitaptan edindiğim bilgileri bıdı bıdı şeklinde size satmayacagım tabi ki. İstanbul'u tüm karmaşasına, bozuk alt yapısına ve keşmekeşine rağmen çok sevdim hep. Zaten bildigimi sandıgım tarihini bir de bi kaç satır daha fazla öğrenince iyice etkilendim.
Tarih okumayı severim ve ilgilendigimi de düşünürdüm ama insan bazen burnunun ucundaki tarihe bile yabancı oldugunu utanarak fark ediyor.Bu kitabı okurken şöyle bir karar aldım, en kısa zamanda bir tur rehberiyle birlikte İstanbul'u yeniden keşfedeceğim. Bu şehir en azından bu kadarını hak ediyor; daha iyi anlaşılmak
Sevgiler,
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder