Garip bir ruya, aglayarak uyanilan bir sabah, gokyuzunde gunes, havada guzel bir serinlik...Putumayo albumlerinden birisi cd calara koyulur, en orta sekerlisinden guzel bir turk kahvesi hazirlanir ve bugune karsi, hayata karsi en saglam sekilde durulur. Bir aydinlanma sabahi olabilir mi acaba bu? Su cizgi filmlerdeki ampullerden bir kacinin kafamin uzerinde yandigini hisseder gibiyim. Aydinlanan nedir bilinmez ama bir isik huzmesi icinde yurur gibidir ruhunun kalan kismi. Diger kismi coktan baska yerlerde kalmistir. Ama artik nerede, kimlerle sohbet eder, nelere guler nelere aglar umursanmaz. Coktan ozgurlestirilmistir.
2 yorum:
bugüne karşı,hayata karşı en sağlam şekilde durmak...ne güzel yazmışsın:))bugünlerde duymam gereken bişeydi sanırım,özledim hepinizi çok:(...
Bugüne karşı,hayata karşı en sağlam şekilde durmak... Müthiş ifade, kelimeleri böyle bir araya getirebilmek harika...
Şair mi oldun sen :)))
Yorum Gönder